با سلام و احترام
دختري ٣٣ ساله هستم ظاهرم بچگانس قدم كوتاه و لاغرم. قيافم زشته. خانم دكتر دارم ديوانه ميشم ديگه هيچ انگيزه اي تو زندگي ندارم هر روز صبح تا ساعت ١١ خوابم. عصرا كار نيمه وقت دارم. شبا تا دير وقت تو اينستاگرام پيج هاي مردم فقط نگاه مي كنم. روزها پشت سر هم تند و تند مي گذرند انگار كسي دنبالشون كرده و من بي هدف دارم نفس مي كشم و زنده ام. از خودم بدم مياد همه دخترايي كوچكتر از خودم ازدواج كردن و دارن بچه دار ميشن. فقط منم. گناهم چيه؟ كه دلم نميخواد عملي باشم كه دلم نخواد هرزه باشم كه دلم نميخواد بخاطر شوهر تو كوچه و خيابون بگردم. تا بالاخره يكشون منو بخواد. درسته من مذهبي نيستم ولي از اين رفتارا زياد خوشم نمياد. راهنماييم كند دارم نابود ميشم. حوصله درس خوندن ندارم انگيزه ندارم. ديگه خسته خسته ام. پيشاپيش از وقتي كه بي دريغ ميزاريد بسيار سپاس گزارم. و آرزويي بهترينا را براتون دارم.