ازکودکی حدود ده سالگی مدام ذهنم روی یک موضوع متمرکز میشد و همیشه شیدائی نسبت به یک شخص یا یکموضوع خاصداشتم،و منزوی و بی اراده هم بودم و هستم،و میگویند خیلی دیر راه افتادم و از سه سالگی عادت خاصی داشتم که هنوز هم بعد از بیست و هفت سال ادامه دارد،بمرور علاقه ها طولانی تر شدند،اغلب خلقم عادی است اما در موارد حاد عاشقی همیشه افسردگی عمیقی تجربه میکنم و ممکن یکی دو روز هم در سال بیقرار و شاد باشم،چند سال پیش به آئین مسیحیت علاقمند شدم و چون خواب مقدسات را دیدم بمدت ده هفته فکر میکردم با خداوند ارتباط ذهنی دارم و نظر کرده الهی هستم و موسیقیدان برجسته ای هستم،و این حالت با افسردگی،اضطراب و بیقراری همراه بود،هرچند بعد از آنهم به عشقهای شدیدی دچار شدم اما دیگر از اوهام خبری نیست یا حداقل افکار آشفته دارم اماا بیشتر حالت شک و تردید دارد،چون حتی درموارد حاد بیماری نسبت به بیماریم آگاهی دارم،وسواس هم دارم،یک روانپزشک تشخیص اسکیزوفرنی دادند،و استدلالشان این بود چون ذهن مدام متمرکز میشده روی یک موضوع و بمرور هذیان نمودار شده و محتوای هذیان با خلق هماهنگ نیست تشخیص اسکیزوفرنیا دادند و در پرونده اینها را نوشته بودند{mood swing,inappropriate Affect,delusion,OCD}،اما انگار اسکیزوفرنی قبل از سیزده سالگی امری بسیار نادر است و با علائم شدید کاتاتونیک همراه است که من اینچنین نیستم و بینش دارم نسبت به بیماری با وجود اینکه سالها ست از ابتلا میگذرد،ممکن است تشخیص اشتباه بوده باشد و اینها علائم آسپرگر بهمراه دوقطبی مختلط باشد،چون عشقها سبب سایر علائم میشود و از کودکی شروع شدند و بمرور پیشرفت کردند؟ممکن است عشقها یکسال طول بکشند وقتی به اوج میرسد اغلب افسردگی عمیق تجربه میکنم،که بطور همیشگی حدودابیش از دوازده به طول نمی انجامد و نهایتا اگر هذیان ایجاد شود(از هر چند عشق یکی وهم آلود است)،نهایتا ده هفته طول میکشد،باتوجه به اینها خواهش میکنم بگوئید بیشتر علائم به کدام اختلالات نزدیکتر است،آیا تشخیص قبلی درست بوده،تمام زیر و بم علائم همین ها بود که گفتم،اگر بگوئید لااقل بیشتر به کدام اختلال نزدیکتر است ممنون میشم و بهتر نیست پزشک قبلی را تغئیر دهم؟سپاس.