آنزیم های کبدی و روش های کاهش آن
انجام آزمایش آنزیم های کبدی برای مشخص کردن التهاب و آسیب در این عضو از بدن ضروری است. این آزمایش ها شامل آزمایشASTوALTبعلاوه آلکالین فسفاتاز است. تست عملکرد کبدی نیز چهار آزمایشINR و PT بعلاوه آلبومین و بیلی روبین را شامل می شود.
به نقل ازwebmd در اکثر موارد پزشک شما به این دلیل تست آنزیم های کبدی و تست عملکرد کبدی را انجام می دهد چون:
- شما در حال مصرف دارویی هستید که به کبد آسیب می رساند
- شما مبتلا به بیماری کبدی هستید
- شما مبتلا به بیماری سیستم صفراوی بعلاوه درد شکم، تهوع، استفراغ و زردی پوست هستید
- بیش از حد الکل مصرف می کنید.
آزمون های کبدی ممکن است با هم در یک پنل یا به طور جداگانه انجام شود.
آزمایش آنزیم های کبدی ALTوAST
کبد، خون را تصفیه می کند و فرایندهای خونی را انجام می دهد. کبد مسئول سوخت و ساز مواد غذایی، سم زدایی، سازنده فاکتورهای انعقاد خون و بسیاری از عملکردهای حیاتی است. سلول های کبد حاوی پروتئین هایی به نام آنزیم هستند که واکنش های شیمیایی را انجام می دهند. هنگامی که سلول های کبد آسیب می بینند، آنزیم های درون سلولی به خون می ریزند که می توان با آزمایش خون، میزان این آنزیم ها را اندازه گیری کرد.
دو آنزیم اصلی کبد عبارتند از: آنزیمALTکه فقط در کبد است و آنزیمASTکه در عضلات و دیگر بافت های نزدیک کبد نیز یافت می شود. اگر این دو آنزیم با هم در خون وجود داشته باشند، می توان دریافت که کبد دچار آسیب شده است.
آلکالین فسفاتاز:
یکی دیگر از وظایف کبد، تولید صفرا برای کمک به هضم چربی ها است. صفرای ساخته شده در کبد، در کیسه صفرا ذخیره می شود. کیسه صفرا در زیر کبد قرار دارد. هنگامی که جریان صفرا کم شود و یا مجرای صفرا بسته شود، آنزیم های خاصی در کبد زیاد می شوند. این آنزیم ها عبارتند از: آلکالین فسفاتاز، ۵ نوکلئوتیداز و گاما گلوتامیل ترانس پپتیاز. اگر مقدار این آنزیم ها در خون بالا باشد، مشکل در جریان صفراوی است. مشکل جریان صفراوی می تواند به علت مشکل کبدی، مشکل کیسه صفرا و یا مجاری کبد و کیسه صفراوی باشد. در افرادی که دارای اختلال در جریان صفراوی، بیماری شدید کبدی و بیماری کیسه صفرا هستند، مقدار بیلی روبین زیاد می شود. مقدار زیاد بیلی روبین باعث زردی پوست و سفیدی چشم می شود
آزمایش عملکرد کبد PT و INR
کبد پروتئین های ضروری برای لخته شدن خون (فاکتورهای انعقاد خون) را می سازد. این پروتئین ها عبارتند از:
- زمان پروترومبینPT
زمانی که برای ایجاد لخته شدن خون لازم است. اگر مقدار فاکتورهای انعقاد خون کم باشد، زمان پروترومبین طولانی می شود.
- سنجش طبیعی بین المللیINR
یک آزمایش نیست، اما روش استانداردی است برای همه آزمایشات. در افراد مبتلا به بیماری کبدی شدید، از آنجا که کبد نمی تواند به مقدار کافی فاکتورهای انعقادی را بسازدPT و INRزیاد می شود.
آلبومین:
آلبومین یکی از پروتئین های اصلی خون است. کبد آلبومین را می سازد و افراد دارای بیماری مزمن و شدید کبدی، مقدار آلبومین کمی دارند. مقدار آلبومین در بیماری های مختلف ممکن است افت کند، بنابراین نمی توان کمبود این پروتئین را فقط در اثر بیماری کبد دانست.
بیلی روبین:
هنگامی که گلبول های قرمز خون تجزیه می شوند، بیلی روبین بوجود می آید. کبد بیلی روبین را از طریق مدفوع دفع می کند. بیلی روبین در صفرا حل می شود. در افرادی که دارای اختلال در جریان صفراوی، بیماری شدید کبدی و بیماری کیسه صفرا هستند، مقدار بیلی روبین زیاد می شود. مقدار زیاد بیلی روبین باعث زردی پوست و سفیدی چشم می شود. اگر مقدار بیلی روبین زیاد شود، می تواند نشاندهنده نوعی کم خونی (آنمی همولیتیک) نیز باشد.
چگونه می توان آنزیم های کبدی را کم کرد؟
- عدم نوشیدن الکل
- عدم استفاده خودسرانه از داروها: داروهای بدون نسخه مثل استامینوفن و یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بر کبد اثر دارند.
- مصرف غذاهای طبیعی
- حذف مواد خوراکی شیرین و غذاهای فرآوری شده
- کاهش پروتئین دریافتی
- دوری از سموم محیط از قبیل: بوی رنگ و دود سیگار
- افزودن درمان های گیاهی به رژیم غذایی: قبل از استفاده از درمان های گیاهی با پزشک و یا متخصص تغذیه مشورت کنید.
- کپسول روغن ماهی و یا روغن تخم کتان که منبع غنی اسید چرب امگا ۳ است را مصرف کنید، زیرا باعث می شود میزان تری گلیسیرید خون کم شود و عملکرد کبد را بهبود می دهد.
- برخی داروها که موجب غیرطبیعی شدن آنزیم های کبدی می شوند
- مسکن ها از قیبل: آسپیرین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک و فنیل بوتازون
- ضد تشنج ها مثل فنی توئین، اسید والپوریک (دپاکوت)، کاربامازپین و فنوباربیتال
- آنتی بیوتیک ها مثل تتراسایکلین، سولونامید، ایزونیازید، سولفامتوکسازول، تریمتوپریم، نیتروفروناشن و فروکنازوا و دیگر داروهای ضدقارچ
- کاهش دهنده کلسترول: لوواستاتین، پراواستاتین،آتروواستاتین، روزاواستاتین، سیمواستاتین و دیگر استاتین ها
- نیاسین یا ویتامین ب ۳
- داروهای قلب و عروق مثل آمیودارون، هیدرالازین و کویینیدین
- داروهای ضدافسردگی شامل: سه حلقه ای ها
معمولا آنزیم های کبدی بعد از چند هفته و یا چند ماه قطع دارو، به میزان طبیعی خود برمی گردند.
آزمایش عملکرد کبد باید هر شش ماه یک بار تکرار شود تا آنزیم های کبدی به مقدار طبیعی برسند.
منبع :
ارسال پاسخ
شما باید وارد شوید یا ثبت نام کنید تا بتوانید نظر جدید بنویسید