سلام،خانوم دکتر،زحمت میکشید و به سوالات پاسخ میدهید،به مبحث اختلالات روانی علاقمندم و مطالعاتی داشته ام،سوالی برایم پیش آمد بهمین دلیل مزاحم اوقاتتان شدم،با توجه به اینکه اختلال دوقطبی(که بمدت طولانی نادیده گرفته شود و با سایکوز همراه باشد)،و اسکیزوافکتیو و اسکیزوفرنیا همراه با آشفتگی خلقی،علائم مشابهی دارند و تشخیص دقیق نوع اختلال مهم.است چگونه این سه را از هم جدا میکنند،آیا به علامت خاصی توجه میکنند،مثلا عاطفه را بررسی میکنند،و این سه را از هم افتراق میدهند،اگر فرد محتوای اوهامش با شادی یا افسردگی هماهنگ بود دوقطبی،اگر در اوج شادی یا افسردگی دچار توهم یا هذیان شد اما شدت توهمات زیاد بود و با خلق هماهنگ بود اما در غیاب علائم خلقی باز هم سایکوز ادامه پیدا کرد،اسکیزوافکتیو و اگر محتوای هذیان و توهم با عاطفه فرد هماهنگ نبود و برعکس باشد تشخیص اسکیزوفرنیا مطرح است،یا چنین معیاری برای تشخیص دقیق نوع اختلال اشتباه است ممکن است تمامی علائم اسکیزوفرنیا در دوقطبی شدید و اسکیزوافکتیو باشد،اما شدت و ماندگاری علائم جنون مهم است،بیماران دوقطبی اغلب در اوج شادی دچار اوهام میشوند و شدت کمی دارد توهماتشان و بخصوص اینکه با رفع آشفتگی خلقی اوهام رفع میشوند اما ماندگاری جنون در اسکیزوافکتیو هم بشدت اسکیزوفرنیا نیست،بیماران اسکیزوافکتیو جنونشان شدت کمتری دارد و بیشتر حملات شیدائی شدیدی دارند،درصورتیکه بیماران اسکیزوفرنی غرق در توهمات و هذیانهای خود هستند و بطور کلی با واقعیت قطع ارتباط پیدا میکنند و ماندگاری جنون در این بیماران طولانیتر از اسکیزوافکتیو است،و اسکیزوفرنی افکار عجیب و غریب هم دارند،درواقع برای تشخیص این سه از هم میتوان به هماهنگی خلق با اوهام بسنده کرد یا اغلب باید شدت و حدت و مدت زمان جنون در نظر گرفته شود تا این بیماریها را تشخیص داد؟ممنون.