سلام خانوم مزاحم شدم،مدتی پیش مادرم دچار اختلال هذیانی تشخیص داده شد،و فکر میکرد که شخص بزرگیست و با ائمه ارتباط دار ،منهم در همان موقع ها بدلیل شکست در کنکور خانه نشین شدم و بشدت دچار اضطراب بودم و به افکار مادرم فکر میکردم که چرا چنین افکاری پیدا کرده و میترسیدم که من هم این بیماری را پیدا کنم،بهمین دلیل تحت استرس شدیدی بودم و پس از مدتی همین افکار به ذهن من هم راه پیدا کرد،در همین افکار بودم که شبی خواب یکی از ائمه را دیدم وبعد به مدت هفت هفته خیال میکردم با ائمه ارتباط ذهنی دارم و شخص مذهبی بزرگی هستم و در آن مدت اصلا متوجه نبودم،اما اکنون علائم فروکش کرده و چون مشغول کاری شده ام دیگر خبری از آن افکار نیست،با این توصیف ممکن است من هم به بیماری مادرم مبتلا شده باشم یا اینها بدلیل استرس شکست و بیماری مادرم بوده و اینکه مادام افکار مادرم را تلقین میکردم که چرا چنین افکاری دارد و خودم را جای او میگذاشتم در همین بین این افکار سراغم آمدند و آیا این مورد نیاز به درمان ندارد و بدلیل تلقین و استرس بوده یا با این اوصاف مبتلا شده ام و این بیماری اغلب تحت بیکاری و…بروز میکند؟