مراقبت از بیمار با هوشیاری ۱۴ در منزل

گزارش
پرسش

لطفا به طور خلاصه توضیح دهید که چرا شما میخواهید این پرسش را گزارش کنید

گزارش انصراف

با سلام
پدر من در اثر تصادف و ضربه به سر به کما رفت با ضریب هوشیاری ۴ و حدود ۵۰ روز توی کما بود بعد کم کم به هوش اومد.
بعد از ۷۵ روز منتقل شد به خونه با ضریب هوشیاری ۱۴
الان بدنش ضعیف شده و هرچی که میگه در مورد ۴۰ سال پیشه
مثلا سراغ پدر و مادرشو میگیره که ۴۰ سال پیش فوت کردن
لج میکنه و ورزش نمیکنه که بتونه راه بره
میخاستم اگه میشه راهنمایی کنید که چطوری باید باهاش برخورد کنیم
برادرمم در این تصادف با پدرم بود که فوت شد در مورد اون حقیقت رو به پدرم بگیم یا نه
ایا همه حقایقو بهش بگیم؟
ممنون از کمکتون

حل شده 0
مغز و اعصاب 1 پاسخ 1914 مشاهده 0

درباره نویسنده

پاسخ ( ۱ )

  1. دکتر الهام گوران
    0
    بهمن ۷, ۱۳۹۶ در ۱۱:۵۰ بعد از ظهر

    لطفا به طور خلاصه توضیح دهید که چرا شما احساس می کنید این پاسخ باید گزارش داده شود

    گزارش انصراف
    سلام. از بابت اتفاقي كه براي پدر و برادرتان افتاده متاسفم.
    با توجه به توصيفي كه از علايم پدرتان مي كنيد متاسفانه به نظر مي رسد در طي اين تصادف و ضربه به سر، آسيبهايي در بخشهاي مختلفي از مغز ايشان بوجود آمده كه سبب بروز علايمي مشابه بيماري دمانس (زوال عقل) شده است. البته عليرغم سير بسيار كند ترميم در سلولهاي عصبي و نيز سالمند بودن پدرتان ممكنست بمرور زمان بخشي از اين آسيب بطور نسبي ترميم شود و علايم بتدريج و به آهستگي كاهش يابد، بنابراين توانبخشي فيزيكي و ذهني مي تواند موثر باشد. مثل فيزيوتراپي جهت حركت بدن و اندامها، يادآوري كردن زمان و مكان و اشخاص و اتفاقات روزهاي اخير بطور مكرر براي بيمار، تمرينهاي ذهني ساده مثل جدول اعداد و لغات ساده، تمرينهاي حركتي كه نيازمند توجه و تمركز و استمرار هستند و غيره كه جزييات اين تمرينها را مي توانيد از مراكز درماني مغز و اعصاب كه در زمينه توانبخشي نيز فعاليت دارند تهيه كنيد. ممكنست در اثر اين آسيب اختلال روانپزشكي نظير افسردگي، اضطراي يا علايم شيدايي يا نيمه شيدايي نيز ايجاد شده باشد كه با درمان دارويي قابل كنترل است و به سير پيشرفت توانبخشي بيمار نيز كمك شاياني مي كند. مهم است كه صبور باشيد و با زدن برچسب لجبازي به رفتارهاي ايشان مانع ايجاد ارتباط موثر با ايشان نشويد، از روشهاي تشويقي استفاده كنيد و رفتارهاي اشتباه را حتي الامكان ناديده بگيريد. با ايشان بيشتر صحبت كنيد و از تنها گذاشتن ايشان اجتناب كنيد. با توجه به شرايط فعلي بهتر است تا وقتي خود پدر اشاره اي به اتفاق آن تصادف و وضعيت برادرتان نكرده شما هم اشاره اي نكنيد و در گفتن اين خبر عجله نكنيد چون تعجيل در خبر دادن مي تواند تاثير منفي در سير بهبودي ايشان داشته باشد. بتدريج و با بهبودي نسبي علايم شناختي پدر ممكنست شرايط براي بازگو كردن اين خبر با ايشان فراهم شود. بهتر است درباره پدر با يك روانپزشك در ارتباط باشيد و براي زمان و نحوه بازگو كردناين خبر از ايشان راهنمايي بگيريد.

    تذکر : پاسخ داده شده به پرسش شما تنها به جهت راهنمایی است و جایگزین معاینه و ویزیت توسط پزشک نمی باشد.
    مجموعه پزشکان دکتر شما در خصوص عواقب بعدی مسئولیتی ندارد.
    بهترین پاسخ

ارسال پاسخ