نکاتی در مورد بیماری آنفلوآنزا در کودکان: اپیدمی آنفلوآنزا با افزایش غیبت از مدارس و اوج مراجعه سالیانه بیماران به متخصصین کودکان مشخص میشود. بیشترین میزان بروز بیماری در کودکان سن مدرسه است. سرایت بیماری از حدود 24 ساعت قبل از شروع علایم ممکن است شروع شود و بیشترین زمان سرایت بیماری 3 روز اول میباشد هرچند ریزش ویروس ممکن است تا یک هفته و یا بیشتر خصوصا در شیرخواران طول بکشد. ریزش ویروسی با شدت تب ارتباط دارد. احتمال عوارض و بستری شدن در کودکان زیر 2 سال مشابه افراد بالای 65 سال میباشد در پست واکسن آنفولانزا بایدها و نبایدها نکاتی راجع به واکسن آنفولانزا گفته شده که در اینجا به صورت کامل تر نکاتی را خدمتان عرض میکنم. میزان اثر واکسن از فردی به فرد دیگر متفاوت است و در افراد مسن اثر آن کاهش می‌یابد. در افراد جوان و سالم حدود ۲ هفته زمان نیاز است تا پس از تزریق واکسن در بدن آنتی‌بادی ساخته شود، به‌علت تغییرات جزیی در ساختمان ویروس، واکسن آنفلوانزا فقط در همان سال قابل استفاده است و همچنین ایمنی ناشی از آن نیز دایمی نیست و میزان آنتی‌بادی ایجادشده در بدن میزبان علیه ویروس به‌مرور زمان کاهش می‌یابد. بنابراین نمی‌توان واکسن‌ها را ذخیره کرد و هر سال نیز باید تجدید شوند. واکسن به دو صورت موجود است: نوع اول ویروس کشته‌شده که به‌صورت تزریقی مصرف میشود؛ نوع دوم به‌صورت ویروس زنده‌ی ضعیف‌شده که فقط در سن بالای ۵ مصرف میشود و به شکل اسپری بینی موجود است. از این دو نوع فقط نوع تزریقی در کشور ما وجود دارد. سوش‌های موجود در واکسن فصلی، دو زیرگروه از ویروس آنفلوانزای نوع A یعنی H1N1 (نوع انسانی) و H3N2، و نیز ویروس آنفلوانزای B2 است. زمان ایده‌آل برای تجویز واکسن در نیمکره‌ی شمالی (از جمله ایران) از شهریورماه تا نیمه‌ی مهرماه هر سال است، به این علت که دو هفته زمان نیز برای تشکیل آنتی‌بادی نیاز داریم.ولی با این وجود توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC ) این است که تا زمانی که ویروس در جامعه وجود دارد واکسن زده شود
موارد تجویز واکسن آنفلوانزای فصلی : براساس پیشنهاد کمیته‌ی کشوری آنفلوانزای وزارت بهداشت، گروه‌هایی که ابتلا به آنفلوانزا در آن‌ها با عواقب بیشتری همراه است و گروه‌هایی که به‌علت تماس شغلی در معرض ویروس هستند جز موارد لازم و ضروری برای تجویز واکسن هستند افراد در معرض خطر شامل موارد زیرند: ۱- سیستم ایمنی ضعیف ۲- افراد بالای ۵۰ سال ۳- ساکنین و کارکنان آسایشگاه‌ها ۴- بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی، قلبی- عروقی، کلیوی یا بیماری‌های متابولیک از جمله دیابت ۵- کارکنان حرفه‌های پزشکی و بهداشتی در تماس مستقیم با بیمار ۶- خانم‌های بارداری که سه‌ماهه‌ی دوم و سوم حاملگی آن‌ها مقارن با فصل شیوع آنفلوانزاست. ۷- کودکان و نوجوانان ۶ ماهه تا ۱۸ ساله که تحت درمان با آسپیرین هستند. ۸- مراقبین و سایر اعضای خانواده‌ی بیمارانی که جزو گروه در معرض خطر به‌حساب می‌آیند. ۹- کودکان ۶ تا ۵۹ ماهه‌ی سالم، اگر واکسن در دسترس باشد، باید به آن‌ها تجویز شود.
همچنین افراد در معرض خطر ناشی از مشاغل شامل موارد زیرند: ۱- شاغلین در مراکز بهداشتی- درمانی ۲- نیروهای درمانی خدمت‌دهنده در منازل افراد در معرض خطر ۳- خانواده‌ی افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند. ۴- شاغلین اورژانس‌ها ۵- شاغلین در مراکز گردشگری که در تماس نزدیک با افراد در معرض خطر هستند.
روش و میزان تجویز واکسن واکسن آنفلوانزا برحسب دستور کارخانه‌ی سازنده به دو روش زیرجلدی عمیق و عضلانی تزریق میشود. محل تزریق واکسن در بزرگسالان عضله‌ی دلتوئید (سطح خارجی مفصل بازو) و در کودکان با سن کمتر از ۲ سال قسمت قدام و خارج ران است. تزریق یک نوبت واکسن در افراد بزرگسال باعث ایمنی میشود. کودکان ۶ ماه تا ۹ سالی که برای اولین بار واکسن می‌گیرند باید ۲ دوز واکسن به‌فاصله‌ی ۴ تا ۶ هفته دریافت دارند. چنان‌چه کودک زیر ۹ سالی در سال پیش یک نوبت واکسن دریافت کرده باشد، باید دو نوبت واکسن با فاصله‌ی ۴ تا ۶ هفته دریافت کند و اگر امسال ۲ دوز واکسن را دریافت کرد، از سال‌های بعد تزریق یک دوز کافی است. دوز واکسن برای کودکان زیر ۳۶ ماه نصف دوز بالغین است (در کودکان mg 0/25 و در سن بالای ۳ سال mg 0/5). در نهایت باید عرض کنم که شما برای زدن واکسن کمی دیر اقدام کرده اید ولی با این وجود توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC ) این است که تا زمانی که ویروس در جامعه وجود دارد واکسن زده شود بنابراین چه سریعتر 2 دوز واکسن کامل با فاصله حداقل 4 هفته برای فرزندتان تجویز کنید ، در ضمن نکاتی راجع به پیشگیری از آنفولانزا به شکل تصویر برایتان میگذارم
پاسخ ( ۱ )
لطفا به طور خلاصه توضیح دهید که چرا شما احساس می کنید این پاسخ باید گزارش داده شود
گزارش انصرافدر پست واکسن آنفولانزا بایدها و نبایدها نکاتی راجع به واکسن آنفولانزا گفته شده که در اینجا به صورت کامل تر نکاتی را خدمتان عرض میکنم.
میزان اثر واکسن از فردی به فرد دیگر متفاوت است و در افراد مسن اثر آن کاهش می‌یابد.
در افراد جوان و سالم حدود ۲ هفته زمان نیاز است تا پس از تزریق واکسن در بدن آنتی‌بادی ساخته شود، به‌علت تغییرات جزیی در ساختمان ویروس، واکسن آنفلوانزا فقط در همان سال قابل استفاده است و همچنین ایمنی ناشی از آن نیز دایمی نیست و میزان آنتی‌بادی ایجادشده در بدن میزبان علیه ویروس به‌مرور زمان کاهش می‌یابد. بنابراین نمی‌توان واکسن‌ها را ذخیره کرد و هر سال نیز باید تجدید شوند.
واکسن به دو صورت موجود است: نوع اول ویروس کشته‌شده که به‌صورت تزریقی مصرف میشود؛ نوع دوم به‌صورت ویروس زنده‌ی ضعیف‌شده که فقط در سن بالای ۵ مصرف میشود و به شکل اسپری بینی موجود است. از این دو نوع فقط نوع تزریقی در کشور ما وجود دارد.
سوش‌های موجود در واکسن فصلی، دو زیرگروه از ویروس آنفلوانزای نوع A یعنی H1N1 (نوع انسانی) و H3N2، و نیز ویروس آنفلوانزای B2 است. زمان ایده‌آل برای تجویز واکسن در نیمکره‌ی شمالی (از جمله ایران) از شهریورماه تا نیمه‌ی مهرماه هر سال است، به این علت که دو هفته زمان نیز برای تشکیل آنتی‌بادی نیاز داریم.ولی با این وجود توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC ) این است که تا زمانی که ویروس در جامعه وجود دارد واکسن زده شود
موارد تجویز واکسن آنفلوانزای فصلی :
براساس پیشنهاد کمیته‌ی کشوری آنفلوانزای وزارت بهداشت، گروه‌هایی که ابتلا به آنفلوانزا در آن‌ها با عواقب بیشتری همراه است و گروه‌هایی که به‌علت تماس شغلی در معرض ویروس هستند جز موارد لازم و ضروری برای تجویز واکسن هستند
افراد در معرض خطر شامل موارد زیرند:
۱- سیستم ایمنی ضعیف
۲- افراد بالای ۵۰ سال
۳- ساکنین و کارکنان آسایشگاه‌ها
۴- بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی، قلبی- عروقی، کلیوی یا بیماری‌های متابولیک از جمله دیابت
۵- کارکنان حرفه‌های پزشکی و بهداشتی در تماس مستقیم با بیمار
۶- خانم‌های بارداری که سه‌ماهه‌ی دوم و سوم حاملگی آن‌ها مقارن با فصل شیوع آنفلوانزاست.
۷- کودکان و نوجوانان ۶ ماهه تا ۱۸ ساله که تحت درمان با آسپیرین هستند.
۸- مراقبین و سایر اعضای خانواده‌ی بیمارانی که جزو گروه در معرض خطر به‌حساب می‌آیند.
۹- کودکان ۶ تا ۵۹ ماهه‌ی سالم، اگر واکسن در دسترس باشد، باید به آن‌ها تجویز شود.
همچنین افراد در معرض خطر ناشی از مشاغل شامل موارد زیرند:
۱- شاغلین در مراکز بهداشتی- درمانی
۲- نیروهای درمانی خدمت‌دهنده در منازل افراد در معرض خطر
۳- خانواده‌ی افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند.
۴- شاغلین اورژانس‌ها
۵- شاغلین در مراکز گردشگری که در تماس نزدیک با افراد در معرض خطر هستند.
روش و میزان تجویز واکسن
واکسن آنفلوانزا برحسب دستور کارخانه‌ی سازنده به دو روش زیرجلدی عمیق و عضلانی تزریق میشود. محل تزریق واکسن در بزرگسالان عضله‌ی دلتوئید (سطح خارجی مفصل بازو) و در کودکان با سن کمتر از ۲ سال قسمت قدام و خارج ران است.
تزریق یک نوبت واکسن در افراد بزرگسال باعث ایمنی میشود. کودکان ۶ ماه تا ۹ سالی که برای اولین بار واکسن می‌گیرند باید ۲ دوز واکسن به‌فاصله‌ی ۴ تا ۶ هفته دریافت دارند.
چنان‌چه کودک زیر ۹ سالی در سال پیش یک نوبت واکسن دریافت کرده باشد، باید دو نوبت واکسن با فاصله‌ی ۴ تا ۶ هفته دریافت کند و اگر امسال ۲ دوز واکسن را دریافت کرد، از سال‌های بعد تزریق یک دوز کافی است.
دوز واکسن برای کودکان زیر ۳۶ ماه نصف دوز بالغین است (در کودکان mg 0/25 و در سن بالای ۳ سال mg 0/5).
در نهایت باید عرض کنم که شما برای زدن واکسن کمی دیر اقدام کرده اید ولی با این وجود توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC ) این است که تا زمانی که ویروس در جامعه وجود دارد واکسن زده شود بنابراین چه سریعتر 2 دوز واکسن کامل با فاصله حداقل 4 هفته برای فرزندتان تجویز کنید ، در ضمن نکاتی راجع به پیشگیری از آنفولانزا به شکل تصویر برایتان میگذارم